رابطه ورزش و ناهنجاری رشد استخوانی در دوران نوجوانی!

به گزارش مجله خبری نگار، آپوفیزها، همان‌طور که از اسم‌شان پیدا است، رشد استخوان نه در جهت طولی بلکه به سمت بیرون و عمود بر تنه استخوان هستند و برخالف اپی فیز که واسطه اتصال استخوان‌ها در مفاصل به شمار می‌روند. این برجستگی‌های استخوانی محل اتصال لیگامان‌ها و تاندون‌های عضلات هستند که گاه به دلیل فشار بیش از حد دچار کشیدگی و تورم شده و بسیار دردناک می‌شوند.

در نوجوانان و در بازه‌های زمانی جهش ناگهانی رشد، استخوان‌های دراز معمولا بیش از عضلات و وتاندون‌ها قد می‌کشند و همین باعث کشش شدید روی نقاط اتصال تاندون‌ها روی استخوان‌هایی می‌شود که هنوز چندان قوام محکمی ندارند و به سمت بیرون برآمده و دردناک می‌شوند.

طبق یک قاعده کلی، اغلب این مشکلات به دلیل فعالیت بیش از حد و انعطاف نداشتن بدن به علت رشد ناگهانی است و مبتلایان باید تا بهبودی کامل از انجام حرکات سنگین ورزشی به ویژه دو‌های سرعتی، پرش، پرتاب، شوت و... خودداری کنند.

بر اساس این مطلب که از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی تهیه شده جهت اجتناب از کاهش آمادگی بدنی نیز بهتر است از ورزش‌هایی مثل پیاده‌روی، آب درمانی و تمرینات کششی بهره برد و امروزه با توسعه کلینیک‌های پزشکی ورزشی می‌توان از خدماتی، چون حرکات اصلاحی، فیزیوتراپی با مدالیته‌های مناسبی، چون فونوفورزیس و نیز ماساژ عضو مبتلا را می‌توان با استفاده از یخ و دارو‌های ضد التهاب تسکین داد و استفاده از ارتوز‌های مناسب بسیار کمک کننده است.

در کشور‌هایی که ورزش‌هایی مثل بیس‌بال و تنیس طرفدار زیادی دارد این عارضه به وفور دیده می‌شود و در کشور ما این عارضه بیش‌تر در میان ژیمناست‌ها شایع است و عمده دلیل آن تکنیک‌های غلط و ورزش بیش از حد است.

نوجوان مبتلا معمولا با درد در ناحیه داخلی آرنج به پزشک مراجعه می‌کند که در لمس و حرکات چرخشی دردناک است و این بیماری را باید از مشکلاتی نظیر اسئوکندریت، اپیکوندیلیت داخلی، دررفتگی‌ها، کشیدگی رباط اولنار و شکستگی‌ها افتراق داد و گاهی نیز علی‌رغم تمامی این اقدامات باز هم معضل برطرف نمی‌شود و در این موارد باید به اقداماتی، چون گچ گرفتن و حتی جراحی فکر کرد.

به منظور اطلاع کامل از مسائل مرتبط با آپوفیز‌ها و محدودیت‌های ورزشی ناشی از این ناهنجاری‌ها، اینجا کلیک کنید.